W dniu 10 listopada br. (wyjątkowo w niedzielę, a nie w sobotę) spotkaliśmy się na wspólnej z parafianami Mszy świętej, podczas której s. Elżbieta przybliżyła zebranym misję Stowarzyszenia i zachęciła nowe rodziny do uczestnictwa w naszych comiesięcznych spotkaniach. Jak ważne są takie spontaniczne wyjścia niech świadczy fakt, że kolejna rodzina w osobie Kasi, Kamila i ich córki Madzi przyszła na nasze spotkanie.
Jak zwykle po Mszy świętej udaliśmy się do salki na naszą małą „agape”, podczas której nie mogło zabraknąć konferencji wygłoszonej przez Siostrę. Tematem przewodnim w tym miesiącu jest: „Liturgia kościoła domowego”. Przepięknie ten temat wybrzmiał z ust s. Elżbiety, poparty wieloma przykładami z samego Pisma Świętego jak i nauczania naszych papieży, zawartego w Encyklikach czy Adhortacjach. Wspomnieć należy tu chociażby słowa naszego Ojca Świętego Jana Pawła II zawarte w Adhortacji apostolskiej Familiaris consortio: „Modlitwa rodzinna ma swoje cechy charakterystyczne. Jest modlitwą wspólną męża i żony, rodziców i dzieci. […] Taka modlitwa rodzinna czerpie swą pierwotną treść z samego życia rodzinnego […]: radości i bóle, nadzieje i smutki, narodziny i rocznice urodzin, rocznice ślubu rodziców, wyjazdy, rozłąka i powroty, dokonywanie ważnych i trudnych wyborów, śmierć drogich osób itd. oznaczają wkroczenie miłości Bożej w dzieje rodziny, tak jak winny oznaczać moment stosowny do dziękczynienia, błagania i do ufnego powierzenia rodziny wspólnemu Ojcu, który jest w niebie. […]”
Na zakończenie spotkania Siostra każdą z naszych rodzin zachęciła do podjęcia refleksji poprzez odpowiedzenie sobie na pytania: Jak wygląda moja osobista modlitwa?; Czy i w jaki sposób modlę się ze współmałżonkiem?; Co nam utrudnia tę modlitwę? Co wnosi ona w nasze życie?
