SREBRNY JUBILEUSZ SNR PROWINCJI KRAKOWSKIEJ
Obchody 25-lecia istnienia SNR przy Prowincji Krakowskiej Sióstr Nazaretanek rozpoczęliśmy w sobotni, deszczowy poranek, 11 października 2025 r. Od godziny 8:00 rano w Szkole Podstawowej im. bł. Franciszki Siedliskiej przy, ul. Wysłouchów 28 w Krakowie, wszystkich uczestników spotkania witali członkowie SNR wspólnot krakowskiej i gdyńskiej: Dorota i Mariusz Szczęśni, Ewa i Piotr Palewicz, Katarzyna i Tomasz Hura oraz Karolina i Kamil Jaworscy.
Reprezentanci poszczególnych wspólnot przybywali punktualnie mimo trudnych warunków jazdy. O godz.: 9:00 spotkaliśmy się wszyscy na wspólnej kawie, radośnie witając się i dzieląc się tym, co dzieje się we wspólnotach lokalnych SNR. Po niej przeszliśmy do sali gimnastycznej Szkoły Podstawowej na spotkanie wszystkich siedemnastu wspólnot SNR.
Spotkanie rozpoczął modlitwą ks. Marek Suder, ojciec duchowny Seminarium Krakowskiego, a po nim s. Elżbieta Kuczmarska, dyrektorka SNR Prowincji Krakowskiej przywitała wszystkie Rodziny, Zarząd Prowincjalny, Kapłanów oraz Gości przybyłych na tę uroczystość.
Po niej słowa przywitania wygłosiła Siostra Prowincjalna Julitta Tłustowska. Bardzo serdecznie przywitała wszystkie rodziny, a swoje przemówienie rozpoczęła słowami: „Już w pierwszych Konstytucjach Zgromadzenia z 1887 roku – Matka Założycielka – wyraziła głębokie przekonanie, że osoby świeckie mają swoje miejsce w misji Sióstr Nazaretanek. Pisała: ‘Podobnie jak Pan Jezus, który jako Bóg wszechmocny nikogo wprawdzie do dokonania dzieła swego nie potrzebował, a jednak wybrał z ludzi tych, których powołał w tym dziele swoim… tak też siostry wezmą do tego dzieła tych, których im Bóg powierzył, także osoby świeckie…’. Te słowa, wypowiedziane ponad sto trzydzieści lat temu, dziś nabierają pełni życia. Stowarzyszenie Najświętszej Rodziny stało się przestrzenią, w której osoby świeckie – małżonkowie, rodzice, młodzież, osoby samotne – mogą wzrastać w duchowości Nazaretu, pogłębiać swoją relację z Bogiem i współuczestniczyć w misji Kościoła. Wspólne spotkania formacyjne, rekolekcje, modlitwa, służba – to wszystko buduje wspólnotę, która jest żywym świadectwem Ewangelii”.
Siostra Prowincjalna dziękowała rodzinom za obecność, zaangażowanie, za świadectwo życia, za to, że w świecie pełnym niepokoju i podziałów, budują domy pełne pokoju, miłości i jedności. Dziękowała za to, że w codzienności odnajdują świętość, że w prostocie życia rodzinnego odkrywają obecność Boga. Słowa wdzięczności skierowała także do Sióstr, które posługiwały i obecnie posługują rodzinom SNR. Podziękowała także byłym dyrektorkom Stowarzyszenia: s. Gabrieli Spyra, która jako pierwsza podjęła posługę formacyjną wobec rodzin Stowarzyszenia w naszej Prowincji oraz s. Benedettcie Motylak, która kontynuowała to dzieło po s. Gabrieli. Słowa podziękowania skierowała także do Sióstr odpowiedzialnych za wspólnoty lokalne, które organizują obecnie formację już w siedemnastu wspólnotach SNR, zrzeszających około czterystu uczestników spotkań.
W dalszej części przemówienia wspomniała „(…) tych, którzy już odeszli do Pana, a których serca i modlitwy wciąż są obecne w naszym dziedzictwie. Pamiętajmy w modlitwie o śp. s. Salomei Ściubak posługującej z oddaniem wspólnocie wrocławskiej SNR. Pamiętamy o zmarłych członkach SNR naszej prowincji: o śp. Teresie Szepke ze wspólnoty wrocławskiej SNR (zm. w 2019), o śp. Jarosławie Kijewskim ze wspólnoty gdyńskiej SNR (zm. w 2021), i o śp. Tadeuszu Tworzydło ze wspólnoty wrocławskiej SNR (zm. w 2023). Do codziennej modlitwy za zmarłe nasze siostry włączamy także zmarłych członków SNR. Jest to nasze duchowe zobowiązanie wobec Was, (otaczać Was szczególną modlitwą za życia i po śmierci), któremu jesteśmy wierne”.
Kolejne słowa wdzięczności popłynęły w kierunku wszystkich kapłanów posługujących wspólnotom SNR za „(…) głoszone słowo Boże, sprawowane sakramenty, za podejmowanie tematów formacyjnych naszego programu dla rodzin. Mam świadomość – powiedziała s. Prowincjalna – że pośród własnych obowiązków duszpasterskich wymaga to Waszego dodatkowego przygotowywania się do tych spotkań. Dziękujemy z serca i otaczamy Was także swoją modlitwą. Szczególnie chcę podziękować także tym Księżom, którzy otworzyli przed naszymi wspólnotami rodzin swoje parafie. Nasze domy nie zawsze są w stanie odpowiedzieć na potrzeby rosnących w ilość wspólnot SNR. Wasza otwartość i życzliwość pomaga nam kontynuować to dzieło”.
W tym dniu modlili się z nami ks. Kazimierz Duraj, który jako pierwszy z kapłanów towarzyszył duchowo i sprawował opiekę duszpasterską u samych początków tworzenie się SNR. Był z nami także Jego rodzony brat ks. Jan Duraj, który obecnie duchowo towarzyszy wspólnocie z Bielska-Białej. Na obchody uroczystości jubileuszowych przybyli także ks. Marek Suder z Krakowskiego Seminarium Duchownego, ks. Piotr Klimczak i ks. Marian Oleksy (Misjonarze św. Wincentego à Paulo) z Parafii bł. Anieli Salawy z Krakowa oraz ks. Janusz Kaliciak (Salwatorianin) z Wrocławia.
Kończąc swoje przemówienie s. Prowincjalna przypomniała, że „Święte i zdrowe rodziny są zaczynem przemiany i nawrócenia świata”. Podkreśliła, że: „Nie jest to tylko piękne zdanie – to misja, którą podejmujemy każdego dnia w świecie, który często zapomina o wartościach, o Bogu, o drugim człowieku – nasze rodziny, nasze wspólnoty, nasze serca mają być światłem. Światłem Nazaretu”.
Po przemówieniu s. Julitty Tłustowskiej nastąpiła prezentacja poszczególnych wspólnot SNR. Jako pierwsi zostali poproszeni o przedstawienie swojej wspólnoty Dorota i Mariusz Szczęśni, którzy mieli radość zaprezentować najstarszą wspólnotę SNR – Kraków 1, po nich Karolina i Kamil Jaworscy zaprezentowali wspólnotę SNR Gdynia 1. Następnie kolejno były prezentowane wspólnoty: SNR Kielce przedstawili Maria i Sławomir Szarkowie; SNR Kalwarię Zebrzydowską prezentowała Bernadetta Pułczyńska – Kopyto; SNR Bielsko – Białą prezentowali Beata i Paweł Duś; SNR Kraków 2 prezentowali Katarzyna Hura; SNR Leśniów przedstawili Katarzyna i Rafał Wyrębak; SNR Tarnów zaprezentowała Olga Gębica; SNR Dobre Miasto prezentowali Martyna i Radosław Bielawscy; SNR Blachownię przedstawiła s. Elżbieta Kuczmarska; góralską wspólnotę SNR Zaskale prezentowali Katarzyna i Piotr Sowa; SNR Częstochowę zaprezentowała s. Margerita Kwiatkowska; SNR Gdynie 2 przedstawili Katarzyna i Marcin Wyka; SNR Młodzi dorośli prezentowała s. Elżbieta Kuczmarska; SNR Olsztyn k. Częstochowy i SNR Kraków 3, dwie wspólnoty zrzeszające rodziny po rozpadzie małżeństwa prezentowała s. Elżbieta Kuczmarska. Jako ostatnią przedstawiono wspólnotę SNR Wrocław. Zanim nastąpiła ta prezentacja poproszono p. Danute Haremzę, członkinie wspólnoty wrocławskiej SNR o wykład pt. „Wrocławski Wujek i Jedenaście Róż”. P. Danuta przedstawiła historię sługi Bożego ks. Aleksandra Zienkiewicza oraz ofiarę z życia jedenastu bł. Sióstr Nazaretanek – Męczennic z Nowogródka. Wykład stanowił ciekawe wprowadzenie do ukazania historii powstania wspólnoty SNR Wrocław, którą przedstawiła Hanna Głębowska-Halawa.
Prezentacja wspólnot była czasem radości i wzruszeń. Każdy prezentujący ukazywał piękno różnorodności wspólnot, co potwierdzały gromkie oklaski dla wszystkich mówców. Po zakończeniu spotkania udaliśmy się do Domu Prowincjalnego na najważniejszą część naszego spotkania, jakim była Eucharystia. Mszy świętej przewodniczył ks. dr Paweł Gałuszka – Dyrektor Wydziału Duszpasterstwa Rodzin Archidiecezji Krakowskiej. W homilii Ks. Dyrektor ukazywał nam piękno Nazaretu oraz wartości życia małżeńsko-rodzinnego. Po homilii członkowie SNR wyszli na środek kaplicy by odnowić przyrzeczenia członkostwa, a po nim wszyscy przyjęli z rąk s. Prowincjalnej Julitty zapalona od świecy SNR – święcę wręczoną ze słowami: „Przyjmijcie tę świecę. Z odwagą szerzcie Królestwo Bożej Miłości w swojej rodzinie i wśród wszystkich rodzin świata. Bądźcie misją Świętej Rodziny, dokądkolwiek Miłość Was poprowadzi”.
Przed błogosławieństwem członkowie SNR z Gdyni 1 – Anna i Marian Ceklarz podziękowali Bogu za dar formacji we wspólnotach Stowarzyszenia. Dziękowali także obecnym Kapłanom, a na ręce Siostrze Prowincjalnej całemu Zgromadzeniu za tak piękne dzieło jakim jest SNR. Słowa podziękowania zostały skierowane także do byłych dwóch dyrektorek Stowarzyszenia: s. Gabrieli Spyra i s. Benedetty Motylak, jak również do obecnie posługującej – s. Elżbiety Kuczmarskiej. Nie zabrakło i w tym momencie łez wzruszeń.
Po błogosławieństwie wszyscy kierowali się ponownie do Szkoły Podstawowej na obiad. Przy drzwiach wyjściowych Siostry rozdawały upominki dla każdej rodziny. Po obiedzie rodziny zostały podzielone na dwie grupy i pojechały z Siostrami do domu przy ul. Warszawskiej 13, by nawiedzić kaplice Domu oraz pokój bł. Franciszki Siedliskiej. Historie domu oraz osobę bł. Franciszki Siedliskiej przedstawiła rodzinom s. Elena Wróbel. Odwiedziny pokoju Matki Założycielki to nie był jeszcze ostatni punkt obchodów jubileuszu. W godzinach wieczornych spotkaliśmy się całymi rodzinami w kaplicy Domu Prowincjalnego przy ul. Nazaretańskiej 1 na Adoracji Najświętszego Sakramentu i uwielbieniu Boga za 25 lat istnienia SNR. Uwielbienie to bardzo ciekawie poprowadził o. Robert Więcek SJ. Rodziny aktywnie włączały się w modlitwę, o której piękną oprawę muzyczną i śpiew zadbała Leśniowska wspólnota SNR, czyli rodziny Radosz i Wyrębak wraz s. Martą Domagała. Uwielbienie zakończyło się błogosławieństwem indywidualnym rodzin. Po nim długo jeszcze nie mogliśmy się rozstać, a hol Domu Prowincjalnego pozostawał pełen gwaru radosnych i wzruszających rozmów rodzin z siostrami. Niedzielne przedpołudnie było swego rodzaju przedłużeniem świętowania, gdyż wiele rodzin skorzystało z noclegów w naszych domach. Wspólna modlitwa, Eucharystia i rozmowy przy przedpołudniowej kawie były dalszym dzieleniem się wzruszeniami z tego spotkania.
Wspomnienie tego szczególnego dnia świętowania warto zakończyć słowami s. Prowincjalnej, które wypowiedziała do wszystkich: „Niech ten Jubileusz będzie dla nas wszystkich nowym początkiem. Niech będzie zaproszeniem do jeszcze głębszego zaangażowania, do odważnego świadectwa, do budowania wspólnoty, która nie tylko trwa, ale promieniuje. Niech będzie czasem odnowienia duchowego, czasem radości i wdzięczności, ale też czasem zobowiązania – byśmy dalej szli razem, w jedności, w miłości i w wierze. Niech Najświętsza Rodzina z Nazaretu prowadzi nas dalej. Niech Jezus, Maryja i Józef będą naszym wzorem i siłą. Niech bł. Franciszka Siedliska oręduje za nami. A Duch Święty niech rozpala w naszych sercach ogień, który będzie promieniował na nasze rodziny, wspólnoty i cały Kościół”.
