4 lutego 2023 roku w Domu Sióstr Notre Dame we Wrocławiu odbyło się comiesięczne spotkanie Stowarzyszenia Najświętszej Rodziny. Po wspólnej modlitwie koronką do Miłosierdzia Bożego, uczestniczyliśmy we Mszy Świętej sprawowanej przez ks. Janusza Kaliciaka, Salwatorianina. Podczas Eucharystii modliliśmy się tradycyjnie za nasze rodziny i najbliższych, abyśmy w swoich środowiskach zawsze byli autentycznymi świadkami Jezusa Chrystusa. Modlitwie poleciliśmy także zmarłych członków i sympatyków Stowarzyszenia Najświętszej Rodziny, aby po ziemskim pielgrzymowaniu dostąpili oni wiecznego szczęścia w Królestwie Niebieskim. Ks. Janusz w swojej homilii postawił pytanie co znaczy być chrześcijaninem i kim jest Jezus Chrystus w moim życiu? Zachęcił by zastanowić się nad tym, w jaki sposób planujemy swoje obowiązki, odpoczynek i jak często pojawia się w nas taka tęsknota za uczestnictwem we Mszy Świętej, która służy umacnianiu nas wewnętrznie, a jednocześnie wprowadzaniu pokoju do naszych serc i umysłów. Myśl o wieczności nigdy nie będzie napawała nas lękiem, jeśli nie będziemy burzyć tej struktury, którą wpisał w nas Pan Bóg od początku dziejów, czyli choćby tej potrzeby karmienia się Słowem Bożym. Ks. Kaliciak przypomniał słowa Chrystusa mówiące o tym, jak wielkiego piękna dozna dusza ludzka, jeśli będzie żyła na zawsze w jedności z Bogiem. Bardzo często „bycie chrześcijaninem” sprowadza się jedynie do „bycia dobrym człowiekiem, pomagania innym, obecności na Mszy Świętej czy odmawiania pacierzy”, ale oprócz tych postaw chodzi jeszcze o coś więcej. Ksiądz przywołał Ewangelię, w której Jezus mówi o jeszcze dwóch znakach. Jeśli w moim życiu Jezus jest najważniejszy, to musi mnie spotkać krzyż. I ważne wtedy jest, bo zaufać Bogu, że to co się dzieje w moim życiu, przyniesie owoce zbawienia dla całego świata. Świat dziś ucieka od cierpienia, ucieka od krzyża, każe go wręcz zdejmować ze ścian. Natomiast chrześcijanin miłuje krzyż, bo widzi w nim szansę zbliżenia się do Boga i umocnienia swojej wiary. Drugi ze wspomnianych znaków, to stracenie swojego życia dla Jezusa. Uczeń Chrystusa musi uznać swoje życie jako ofiarowane ze względu na Królestwo Boże, czyli przeznaczone w całości dla Boga. Od chrztu św. nasze życie należy do Boga i nie da się z niego „wypisać”. Można zażądać wypisania z Księgi Chrztu, ale Bóg nikogo nie wykreśla. Można jednak w taki sposób przegrać wszystko, co dla nas zaplanował kochający Bóg. O tych znakach powinniśmy pamiętać codziennie i według nich żyć.
Po krótkim spotkaniu w kawiarence, dzięki któremu mogliśmy cieszyć się swoją wzajemną obecnością i ubogacającą rozmową, przeszliśmy do rozważania tematu, który tym razem brzmiał: „Św. Józef, mąż zawierzenia”. Miał on na celu przede wszystkim ukazanie nam św. Józefa jako człowieka zawierzenia oraz rozwijanie postawy zaufania Bogu w konkretnych sytuacjach życiowych. Słowo Boże, które towarzyszyło tymże rozważaniom, to fragment Ewangelii św. Mateusza dotyczący ukazania się Anioła Pańskiego św. Józefowi, ucieczki do Egiptu wraz z Maryją i Jezusem. S. Anita nawiązała również do ważnych słów św. Jana Pawła II z 18 marca 2001 roku, w których Ojciec Święty wskazał, że św. Józef jest dla nas przede wszystkim wzorem wiary i przykładem szczególnie w tych chwilach, kiedy Bóg wymaga od nas, abyśmy wierzyli Mu „na słowo”, co jest dla nas bardzo trudne w szczególności, gdy nie znamy zamysłu Boga. Przywołała także fragment homilii bp Ignacego Deca z 19 marca 2020 roku. Ksiądz Biskup podkreślił bowiem, że „św. Józef był człowiekiem modlitwy i pobożności, był człowiekiem cichej adoracji Boga. Dzisiejszy świat potrzebuje ciszy, potrzebuje modlitwy”.
Zostaliśmy zachęceni do osobistej refleksji nad tym, w jakich sytuacjach życiowych zawierzamy się Bogu, czy przychodzi nam to łatwo, czy jednak odchodzenie od pełnienia własnej woli wymaga dużego wysiłku oraz z jakimi trudnościami spotykamy się na drodze wiary. Oprócz osobistej refleksji otrzymaliśmy również zadania do wypełnienia w gronie rodzinnym, m.in., aby porozmawiać o trudnych sytuacjach z przeszłości oraz obecnych trudnościach i zastanowić się w jaki sposób możemy czerpać z postawy św. Józefa, aby te niełatwe sytuacje rozwiązywać.
W trakcie spotkania, s. Anita odczytała list s. M. Lucyny Frączek, Ekonomki Generalnej, z podziękowaniem za złożone ofiary na rzecz misji w Ghanie.
W drugiej części spotkania wysłuchaliśmy konferencji o. Piotra Lenarta pt. „Św. Józef mąż zawierzenia”, wygłoszonej w ramach 52. Spotkania „Oddaj się Maryi” w Niepokalanowie.
Tekst: Weronika Darda
Zdjęcia: s. Anita Zajdel, Weronika Darda
