„I tak się trudno rozstać…”
Z tą prawdą spotkaliśmy się 10 czerwca, bowiem posługę dla naszego Stowarzyszenia kończą Siostry: Natalia oraz Jolanta, które towarzyszyły nam niemal od początku i z którymi bardzo się zżyliśmy. Każde pożegnanie jest trudne, ale tym razem postanowiliśmy przeżyć je radośnie, obiecując sobie, że pozostaniemy w kontakcie.
Jak zawsze nasze spotkanie rozpoczęliśmy od Mszy Świętej, tym razem przeżytej wspólnie z parafianami z Zaskala, bowiem wypadła ona w okresie oktawy Bożego Ciała. Uczestniczyliśmy w procesji eucharystycznej, a po udzieleniu błogosławieństwa o głos została poproszona s. Olga, która przyjechała do nas z Kijowa, i która opowiedziała nam o dramacie wojny, jaka w dalszym ciągu toczy się na Ukrainie, gdzie wraz ze współsiostrami posługuje.
Aby jednak nie kończyć tego dnia z takimi trudnymi i przygnębiającymi tematami udaliśmy się na wcześniej zaplanowane ognisko, gdzie wraz z naszym ks. Pawłem Antolakiem podziękowaliśmy Siostrom za towarzyszenie nam oraz za wszelkie dobro nam wyświadczone.
Na spotkanie to zaprosiliśmy również Ks. Kazimierza Duraja, który do grudnia ubiegłego roku opiekował się naszym Stowarzyszeniem i jemu także złożyliśmy serdeczne podziękowania za całe wsparcie, jakie nam okazywał i nadal zresztą okazuje. Jak to podkreślił Ksiądz Paweł – to takie nasze osobiste ANIOŁY.
A później było już tylko wesoło…., były smakołyki, śpiewy, gra na gitarze. I w takiej radosnej atmosferze odśpiewaliśmy Apel Jasnogórski i rozstaliśmy się, życząc sobie „do zobaczenia we wrześniu”.
Katarzyna Sowa
